Altın standardı uygulamasında merkez bankasınca yaratılan yerel para cinsinden likiditenin her zaman belirli bir standartta altın karşılığı olması gerekmekteydi. Merkez bankası sabit bir yerel parayı altına dönüştürmeyi taahhüt etmekteydi.

Altın standardı 19. yy.'ın dördüncü çeyreği ile 1. Dünya Savaşı'na kadar kullanılmıştır. Savaşla birlikte ve savaştan sonra ülkeler altın standardını terk etmişler veya terk etmeye zorlanarak para birimlerini birbirlerine karşı devalüe etmeye çalışmışlardır. 2. Dünya Savaşı'nın bitiminden 1973'e kadar uygulanan Bretton Woods sistemini de altın standardı uygulamasına örnek gösterebiliriz.